شناسائی و تعیین ژنوتیپ مولکولی مایکوپلاسما ژنیتالیوم با روش PCR- RFLP در زنان مبتلا به عفونت های ژنیتال

زمینه و اهداف: به‌دلیل مشکلات زیاد جهت کشت مایکوپلاسما ژنیتالیوم، هیچ روش فنوتیپی برای تیپ بندی آن وجود ندارد. ولی قابل دسترس بودن سکانس ژنوم کامل آن فرصتی برای اهداف تیپ بندی ایجاد کرده است. این مطالعه جهت شناسائی و تعیین ژنوتیپ مولکولی مایکوپلاسما ژنیتالیوم با PCR- RFLP در زنان مبتلا به‌عفونت‌های ژنیتال انجام گرفت. روش بررسی: از 210 بیمار مراجعه کننده به‌درمانگاه زنان بیمارستان حضرت رسول(ص) طی سال‌های 88-1387 نمونه سواب از ناحیه ژنیتال (واژن و سرویکس) تهیه شد. نمونه در بافر (PBS) به‌آزمایشگاه ارسال شد. برای انجام PCR- RFLP از یک جفت پرایمر اختصاصی مایکوپلاسما ژنیتالیوم برای تکثیر ناحیه bp465 ژن 16S rRNA استفاده شد. بعد از انجام PCR و سکانس کردن محصول آن، نمونه‌های مثبت تحت اثر آنزیم‌های محدودالاثر ,AluI ,Taq I, CacI8, BbsI EcoRI قرار گرفتند. در نهایت ژنوتیپ مایکوپلاسما ژنیتالیوم مشخص گردید. یافته‌ها: از 210 نمونه ژنیتال، 11 نمونه (2/5%) به‌روش PCR حاوی مایکوپلاسما ژنیتالیوم بود. نتایج PCR- RFLP نشان داد که همگی از یک ژنوتیپ بودند و سکانس تمام آنها با سکانس ژنوم سویه G37 مایکوپلاسما ژنیتالیوم یکسان بود. از بین آنزیم‌های فوق تنها آنزیم محدودالاثر CacI8 توانایی تایپینگ و شناسائی مایکوپلاسما ژنیتالیوم را داشت. نتیجه‌گیری: مطالعه حاضر نشان داد که مایکوپلاسما ژنیتالیوم از نمونه ژنیتال جدا می‌شود. تمام ایزوله‌ها یکسان هستند و در الگوهای آنزیمی آنها تفاوتی مشاهده نشد. لذا، در بین آنها هتروژنسیتی ژنتیکی وجود ندارد و عفونت در افراد مختلف می‌تواند ناشی از انتشار یک سویه منحصر بفرد باشد.